1 Djôzef touma sol vizaedje da s' pa. I plora sor lu tot el rabressant.
2 Adon, li Djôzef ôrdona a ses siervants medcéns d' ebåmer s' pa. Et les medcéns ebåmît Izrayel,
3 çou ki dura cwarante djoûs; c' est l' tins k' i fåt po ls ebåmmints. Les Djupsyins breyît 70 djoûs å lon.
4 Ene feye k' il avît tot ploré, Djôzef ala el måjhon da Farawon po dire: «Si vos m' loukîz come on vayant, dijhoz çouci a Farawon:
5 Mi pa m' a fwait fé on siermint: ``Dji m' va mori'', end aléve-t i. ``C' est el fosse ki dj' a schavé por mi, sol tere di Canaan, ki vos m' eterroz.'' Asteure, dji vôreu bén monter vaila po-z essevli m' pa. Adon, dji rvénrè.»
6 «Montez vaila», dit-st i Farawon. «Eterez vosse pa come i vs l' a fwait djurer.»
7 Et l' Djôzef monta po-z essevli s' pa. Tos les sierviteurs da Farawon, tos les ancyins di s' måjhon, tos les ancyins do payis d' Edjipe ont monté avou lu,
8 et co tote li måjhon da Djôzef, ses frés èyèt l' måjhon da s' pa. I n' leyént sol tere di Gochen ki leus efants, leus boûs, leus berbis.
9 Èt avou lu, i gn aveut des tchårs eto, et co des cavayîs. On campmint nuzome!
10 Vo les la a Goren-ha-Atad, hute do Djourdin. C' est drola k' i fjhît l' etermint, ene grandissime ceremonreye. Li Djôzef poirta l' doû set djoûs å long po s' pa.
11 Les djins do payis ki voeyént l' etermint end alént: «C' est on doû foirt disbåtchant po l' Edjipe!» Et c' est ça k' cisse plaece la, hute do Djourdin, est lomêye «Doû».
12 Et vola: c' est insi k' les efants då Djåcob fijhît come il aveut cmandé.
13 I l' poirtît e payis d' Canaan po l' eterer el bôme k' est dins l' tchamp da Macpela, pa dvant Mamré, k' Abraham aveut-st atchté avou l' tchamp po-z è fé ene fosse.
14 Après l' etermint da s' pa, Djåcob rivna e l' Edjipe avou ses frés et tos les cis k' avént monté avou lu po l' etermint.
15 Veyant leu pa moirt, les frés da Djôzef si djhént: «Et si l' Djôzef si metreut a nos vey evî, asteure, et a nos fé rpayî tot l' må k' nos li avans fwait?»
16 Do côp, i fjhît poirter on messaedje å Djôzef: «Divant do mori, vosse pa a ôrdoné çouci:
17 ``Vos iroz dire å Djôzef: S' i vs plait, pardonez l' lostrèye di vos frés, rimetoz leu fåte. C' est l' vraiy k' i vs ont fwait bråmint do må, mins s' i vs plait, asteure, pardonez l' fåte des sierviteurs do Signeur da vosse pa.''» Oyant çoula, nosse Djôzef brait.
18 Ses frés arivèt et toumer a djnos pa dvant lu: «Vos nos chal pa dvant twè po-z esse tes sclåves.» dijhèt i.
19 «N' åyoz nole sogne», dit-st i l' Djôzef. «Est çki dji so al plaece do Signeur?
20 Vos m' avoz volou fé do må, et l' Signeur l' a fwait tourner a bén: fé viker ådjourdu on peupe di beacôp des djins.
21 Asteure, n' åyoz pus peu: dji vs eterténrè mi-minme, vos et vos efants.» I les rapåjhtêye tot lzî djåzant a leu cour.
22 Djôzef dimora e l' Edjipe, lu et l' måjhon da s' pa. I vica cint et dijh ans
23 et s' voeya-t i l' troezinme coûsse des efants da Efrayim. Di d' pus, les fis da Makir, fi da Menassay, ont vnou å monde so s' schô.
24 Djôzef derit a ses frés: «Mi eto, dji m' va mori. Li Signeur frè ene sacwè por vos; oyi, i va fé ene sacwè por vos: i vos frè rmonter d' cisse tere viè l' tere k' il a prometou a Abraham, a Izayak et co a Djåcob.»
25 Adon, li Djôzef fijha passer on siermint a les fis d' Izrayel: «Cwand c' est ki l' Signeur frè åk por vos, ca i frè åk por vos, fijhoz rmonter mes oxheas foû di d' ci.»
26 Djôzef mora a cint et dijh ans. I fout ebåmé et metou dins on waxhea e l' Edjipe.