1 Li Signeur ala vey Sara, et i fjha avou leye come il aveut prometou.
2 Ele ratinda famile et dner on valet a Abraham k' esteut ddja vî, li djoû ki l' bon Diè lyi aveut dit.
3 Abraham loma Izayak li valet ki vneut di skepyî, li valet k' Sara lyi aveut dné.
4 I discalota l' Izayak k' il aveut ût djoûs, come li bon Diè lyi aveut dit.
5 Abraham esteut 100 ans vî cwand s' valet Izayak vénve å monde.
6 Sara criya: «Li bon Diè m' a dné d' cwè sorire! Tot kî l' apudrè m' sorirè».
7 Ele derit eto: «K' est çk' åreut dit a Abraham ki l' Sara åreut des valets? Et dji lyi a dné on valet po s' viyesse!»
8 L' efant crexha. I fout spani. Abraham fijha ene grande rinchinchote li djoû k' Izayak fout spani.
9 Li Sara s' abaitixha ki l' valet k' Hagår, li Djupsyinne, aveut dné a Abraham, aveut bon.
10 Do côp, Sara arinne l' Abraham: «Tchesse les evoye, li meskene eyet s' fi! Vos n' vôrîz tot l' minme nén ki l' valet dal meskene eritreut avou m' valet Izayak.»
11 Oyant çoula, Abraham monta dins ene five, ca c' esteut s' valet eto!
12 Mins l' bon Diè lyi derit: «Ni vs måvlez nén insi pol valet et po vosse meskene. Schoûtez tot çou k' Sara vos dit, ca c' est d' Izayak ki vos åroz ene lignêye a vosse no.
13 Mins do valet del siervante, dji frè ene nåcion eto, ca c' est voste efant.»
14 Abraham si leve k' i n' est co pont d' eure, i prind do pwin et on bidon d' aiwe k' i dene a Hagår et l' mete so ses spales. Adon i lyi dene l' efant et i l' revoye. Elle ala berôler e dezert di Beyer-Chéva.
15 Ene feye l' aiwe boevowe, ele tape l' efant dzo on bouxhon.
16 Adon, ele s' ashid ene miete erî, a on côp d' arc did la. «Dji n' vou nén vey mori l' efant!» dit-st ele. D' ashide on pô pus lon, ele creye et braire.
17 Li bon Diè ôt l' vwès da l' efant et, do cir, l' andje då bon Diè houke Hagår. «K' avoz, Hagår?», dit-st i. «I n' vos fåt nén aveur peu, ca l' bon Diè a etindou l' vwès då valet eyu çk' il est.
18 Årdant! Alez rlever l' efant et s' tinoz l' pa s' mwin, ca dji frè d' lu ene grande nåcion.»
19 Li bon Diè l' dispåpia. Elle aporçuva on pousse avou di l' aiwe. Elle ala rimpli l' bidon et fé boere li gamén.
20 Li bon Diè esteut avou l' gamén, ki crexheut tot vicant e dezert. C' esteut on prumî tireu a l' arc;
21 i dmora e dezert di Parân et s' mame el maria avou ene kimere do payis d' Edjipe.
22 Di ces trevéns la, Abimélek avou Picol, li mwaisse di ses årmêyes, derit a Abraham: «Li bon Diè est avou vos dins tot çou k' vos fjhoz!
23 Djurez m' å no do bon Diè, chal et asteure, ki vos n' sayroz nén di m' balter, ni mi, ni mes djins, ni mes efants; vos m' froz, a mi et å payis k' vos î dmorez, les minmès amistés k' les cenes ki dji vs a fwait a vos.»
24 Abraham responda: «Djel djeure».
25 Adon, Abraham si plinda a Abimélek åd fwait d' on puss ki ses sierviteurs wårdént por zels.
26 Abimélek breya: «Dji n' sai k' est çk' a fwait ça! Vos n' mel avîz nén dit! Et mi-minme, c' est seulmint enute ki dj' etind cåzer d' çoula.»
27 Adon, Abraham purda des grosses et des ptitès biesses k' i dna a Abimélek. Tos les deus, i fjhît èn arindjmint.
28 Abraham meta d' costé setès antinoeses di s' hiede.
29 Abimélek derit a Abraham: «C' est pocwè fé, don, ces setès antinoeses la, ki vs avoz metou a pårt?».
30 L' Abraham responda: «C' est por vos aveur setès antinoeses, dji vs les dene di m' prôpe mwin. Ele sievront d' temon ki dj' a schavé ç' pousse la.»
31 C' est ça k' cisse plaece la fout lomêye Beyer-Cheva, ca c' est vaila k' il ont fwait leu siermint ambedeus.
32 Après aveur fwait ene aloyance a Beyer-Cheva, Abimélek si rastampa et, avou Picol, li mwaisse di si årmêye, il erala e payis dåzès Filistins.
33 Abraham planta on tamari a Beyer-Cheva, et tchanter l' no do Signeur, bon Diè d' tofer et todi.
34 Abraham dimora lontins e payis des Filistins.