1 Il oya rapoirter k' les fis da Laban end alént: «Djåcob a bozé tot çou k' nosse pa aveut da lu! C' est ås dispins da nosse pa k' il a råvlé ostant des ritchesses!»
2 Djåcob raviza l' vizaedje da Laban, et i voeya bén k' i n' estént pus eshonne come divant.
3 Adon, li Signeur atôcha l' Djåcob: «Alez rzè e payis da vosse pa et da vosse famile: dji serè avou vos.»
4 Li Djåcob fijha vni Rachel et Leya dins les tchamps la k' il esteut avou l' bisteu.
5 «Dji voe bén k' vosse pa n' m' aconte pus come dins l' tins», derit i. «Mins l' bon Diè da m' pa est avou mi.
6 Vos l' savoz bén, vozôtes, ki dj' a siervou vosse pa di totes mes foices.
7 Et mågré ça, i m' a emantchî, vosse pa: il a candjî dijh côps m' påye. Mins l' bon Diè, i n' lyi plaijheut nén k' vosse pa m' fwaixhe do toirt.
8 Cwand il end aléve: Come påymint, vos åroz totes les cafloreyès biesses, i n' vineut pus å monde ki des cafloris djonnes; et cwand i nd aléve: Come påymint, vos åroz totes les caroyleyès biesses, i n' vineut pus å monde ki des caroylés djonnes.
9 Li bon Diè a oisté s' tropea foû des grawes da vosse pa po mel diner.
10 Et vola k' å berotaedje, dj' a levé mes ouys eyet, dins on sondje, dj' a veyou les bassîs k' alént a berbis, et il estént cafloris, taetchous, caroylés.
10 Dins m' sondje, l' andje då bon Diè m' a-st arinné: Djåcob! Vo m' la, a dj' respondou.
12 Luvez vos ouys, dit-st i, et s' loukîz tos les bassîs ki vont a berbis, vaila, i sont cafloris, taetchous, caroylés, ca dj' a veyou çou ki l' Laban vos fwait.
13 Dji so l' bon Diè k' vos avoz metou di l' ôle so ene pire por lu, a Bétel; vos m' î avoz fwait ene promesse. Asteure, astampez vs, alez è foû di ç' payis ci po rtrover vosse famile.»
14 Li Rachel eyet l' Leya lyi respondît: «Avans ns co ene pårt di noste eritaedje el måjhon da nosse pa?
15 Est çk' i n' nos a nén fé passer po des etrindjires, poy k' i nos a vindou et furler nos aidants?
16 Tote li fôrteune ki l' bon Diè a pris a nosse pa, c' est da nozôtes eyet da nos efants. Asteure, fijhoz come li bon Diè vos a dit!»
17 Djåcob s' astampa eyet eminer ses valets eyet ses femes so les chamos.
18 Il epoirta tot s' bisteu eyet tos les béns k' il aveut acaté e li stårêye d' Aram, et i s' meta en alaedje po rivni amon s' pa, e payis d' Canaan.
19 Li Laban, lu, esteut evoye tonde ses biesses. Et sol tins k' il esteut evoye, li Leya lyi zwepa ses posteures.
20 Li Djåcob emacrala Laban l' Arameyin: i n' motixha d' rén, come cwè k' il aléve cori evoye.
21 I l' leva avou tot çou k' il aveut da sinne. I s' meta en alaedje po wangnî les tienes di Galåd.
22 Ci n' est k' troes djoû après k' on-z ala dire å Laban ki l' Djåcob aveut peté evoye.
23 Laban purda ses frés avou lu, i cora ås guetes da Djåcob set djoûs å long et, po fini, i l' ratrapa do costé des tienes di Galåd.
24 Del nute, li bon Diè vinve trover Laban l' Arameyin dins on sondje: «Djokez vs», dit-st I, «do dire åk a Djåcob, e bén ou e må.»
25 Li Laban aveut racshû l' Djåcob, k' aveut monté s' toetea dins les tienes; li Laban a fwait l' minme, avou ses frés, divins les tienes di Galåd.
26 «Ké novele?» dit-st i l' Laban a Djåcob. «Ti m' as emacralé et t' as eminé mes båsheles come prijhnires di guere.
27 Douvént t' ass catchî et fur? Pocwè m' aveur emacralé estô di m' prévni? Dj' åreu yeu stî binåjhe di t' leyî nd aler, on-z åreut yeu tchanté et fé del muzike avou des tabeurs eyet des lires!
28 Ti n' m' as nén ddja leyî rabressî mes valets et mes båsheles. C' est ene laide djesse, ki t' as la fwait.
29 Et dji so foirt assez po tel fé payî bon-z e tchir. Mins l' nute passêye, li bon Diè da nos tåyes m' a dit: Djoke tu do dire åk å Djåcob, e bén ou e må!
30 Dji vou bén k' t' end a nd alé paski t' aveus l' tins long après l' måjhon da t' pa, mins douvént faleut i ki t' våyes haper mes posteures?»
31 Et Djåcob responda å Laban: «C' est paski dj' a yeu pawe; dji m' a dit k' vos m' oisteyriz mes båsheles.
32 Li ci k' vos trovroz vos posteures e s' toetea, i pout bén mori. Vaici, pa dvant nos frés, cachîz après vos béns et s' ripurdoz lzès.» Çou ki l' Djåcob ni saveut nén, c' est k' c' esteut l' Rachel kelz aveut scroté.
33 Li Laban vore dizo l' toetea da Djåcob, adon l' ci da Leya, pu les cis des deus meskenes. I n' î trove rén. Adon, vo l' la k' i mousse foû do toetea da Leya po moussî ddins l' ci da Rachel.
34 Rachel, après aveur hapé les posteures, les aveut heré dins on saetch sol dos d' on chamo et ele s' aveut ashid dsu. Ça fwait ki l' Laban rtoûne tot l' toetea sins ren trover.
36 Adon, c' est pår li Djåcob k' atake a s' estchåfer. Vo l' la ki prind l' Laban a pårt: «K' a dj' fwait?» k' i brait. «K' est çki dj' a fwait d' må por twè t' måvler après mi insi?
37 T' es la k' ti rtoûnes tos mes djonnes! Ass ritrové ene di tes afwaires dins m' måjhon? Mostere lu, d' abôrd, pa dvant mes frés eyet les tinnes! Et k' i decidexhe etur nos deus!
38 Vola vint ans k' dji so avou twè, et nén on côp tes berbis ou tes gades n' ont fordjeté! Dji n' a måy mindjî les bassîs di t' bisteu.
39 Li biesse touwêye ezès tchamps, dji nel rapoirtéve nén, djel payive di m' potche! Li biesse k' ene sakî aveut scroté, do djoû come del nute, ti mel fijheus payî eto!
40 Del djournêye, dj' a sti rayî del tchaleur; del nute, dj' a stî broûlé påzès froedeurs; dj' esteu fornåjhi et n' poleu nén doirmi.
41 Vola vint ans k' dji so-st e t' måjhon! Dji t' a siervou catoirze ans å long po tes deus feyes, et co shjih di d' pus po tes biesses! Co traze côps, t' as candji m' påye!
42 Li bon Diè da mes tåyes, li bon Diè da Abraham, li bon Diè k' Izayak ricrindeut n' åreut nén yeu stî avou mi, ti m' åreus leyî nd aler sins rén. Mins l' bon Diè a veyou come dj' esteu rabaxhî et come mes mwins estént nåjheyes. Li nute passêye, il a decidé.»
43 Li Laban respond a Djåcob: «Schoûte bén», dit-st i, «ces båsheles la, c' est mes båsheles. Ces valets la, c' est mes valets. Ces bedot la, c' est mes bedots: tot çou k' ti voes vaici, c' est da minne. Et k' est çki dj' pou fé ådjourdu po mes båsheles et po les valets k' elle ont metou å monde?
44 Bon, asteure fijhans èn arindjmint. K' i gn åye on temon inte twè et mi.»
45 Li Djåcob purda ene pire et l' astamper po-z è fé on monumint.
46 «Ramexhnez des pires!» dit-st i l' Djåcob a ses frés. Et ces ci purdît des pires po les ramonçler. Et c' est la, sol moncea, k' il ont magnî. 47 Li Laban el loma Yegar Sahadouta et l' Djåcob el loma Galeyed.
48 «Asteure», dit-st i Laban, «ci moncea d' pires voci serè come on temon inte mi et vos.» Et c' est ça k' on l' loma Galeyed,7
49 Et Mixhpa8. Di-st i l' Laban: «C' est pol Signeur esse a l' awaite inte mi et vos cwand c' est k' nos serans erî d' n-on l' ôte.
50 Si vos måtraitîz mes båsheles ou k' vos alez vey des ôtès cmeres, waitîz a vosse sogne: ci n' est nén ene djin k' s' metrè inte di nozôtes, c' est l' Signeur lu-minme ki serè temon inte di nozôtes.»
51 Di-st i l' Laban å Djåcob: «Loukîz ç' moncea d' pires la k' dj' a bouté inte mi et vos, loukîz ç' monumint la.
52 Ci moncea d' pires la, ci monumint la, c' est on temon. Mi, dji djeure di n' måy passer hute di ç' moncea la po-z aler d' vosse costé, et vos, vos djurez di nel nén passer, ç' monumint la, po vni di m' costé tot tuzant a må.
53 Ki l' bon Diè da Abraham et l' bon Diè da Naxhor, et l' bon Diè da leu pa, seye on djudje inte di nozôtes.» Djåcob djura å no do Ci k' Izayak, si pere, ricrindeut.
54 Adon, li Djåcob ofrixha on sacrifice so les cresses. Il priya ses frés a l' eurêye. I mougnît et passer l' nute so les cresses.
55 Li Laban s' leva tot timpe å matén, i rabressa ses valets et ses båsheles. I les benixha pu il erala a s' måjhon.