1 Veyant k' ele ni dnéve nol efant a Djåcob, Rachel divneut djalosse so s' sour. Elle arinna l' Djåcob: «Dene mu des valets, oudonbén dji m' va mori!»
2 Djåcob fout mwais après l' Rachel: «Est çki dj' so-st al plaece do bon Diè, mi?», breya-t i. «Lu ki n' a nén volou k' i gn åye on frut dins vosse schô!»
3 «Wai», dit-st ele, «vola m' meskene Bila! Coûtche avou leye, et k' ele s' acoûtche so m' schô; par leye, mi eto, dj' årè on valet!»
4 Ça fwait k' ele lyi dna l' Bila, si meskene, come feme; et l' Djåcob coûtcha avou leye.
5 Bila ratinda famile et dner on valet å Djåcob.
6 «Li bon Diè a stî djusse avou mi», end aléve-t ele li Rachel. «Il a oyou m' vwè et m' diner on valet!» C' est ça k' ele li loma Dan.
7 Bila, li meskene da Rachel, ratinda famile, eco on côp. Ele dina on deuzinme valet å Djåcob.
8 «Dji m' a peloté avou m' sour dins les bates då bon Diè», end aléve-t ele li Rachel, «et dj' a wangnî.» Et ele li loma Neftali.
9 Cwand Leya voeya k' ele n' aveut pupont d' efant, elle purda s' meskene Zilpa pol diner come feme a Djåcob.
10 Zilpa, meskene da Leya, dina on valet a Djåcob.
11 Et l' Leya criya: «Alabouneure!», et ele li loma Gad.
12 Adon, Zilpa, li meskene da Leya, dina on deuzinme valet a Djåcob.
13 Et Leya breya: «Ké bouneur por mi, ca les cmeres diront k' dji so bénureuse!», et ele li loma Acher.
14 Cwand l' tins d' fé l' awousse å frumint ariva, Rubèn end ala avå les tchamps et trova sacwants plants d' mandragôre. Il è rapoirta po s' mame Leya. Li Rachel atôcha l' Leya:«Dinez m' sacwantès mandragôres da vosse fi!»
15 Li Leya responda: «Ça n' est assez d' aveur sicroté mi ome? I fåt co k' vos åyexhe les mandragôres da m' fi?» «E ben», derit ele li Rachel, «li Djåcob pout bén coûtchî avou vos ç' nute ci conte les mandragôres!»
16 Al nute, cwand Djåcob rivinve des tchamps, li Leya moussa foû pol rescontrer: «Vos vénroz avou mi», djha-t ele, «ca dj' a payî avou les mandragôres da m' fi po vs aveur!» Et i coûtcha avou leye ci nute la.
17 Li bon Diè schoûta Leya: eco ene feye ele ratinda famile et dner on cénkinme valet a Djåcob.
18 Li Leya derit: «Li bon Diè m' a dné mes abondroets ca dj' a dné m' meskene a mi ome!» Ele li loma Issacar.
19 Eco on côp, Leya ratinda, et ele dina on shijhinme valet å Djåcob.
20 «Li bon Diè m' a fwait ene bele bistoke!», criya-t ele. «Ci côp chal, mi ome mi metrè a m' vraiye plaece, ca dji lyi a dné shijh valets!», et ele li loma Zabulon.
21 Adon, elle out ene båshele, k' ele loma Dina.
22 Adon, l' bon Diè s' sovna d' Rachel, i schoûta s' priyire, i l' tcherdja.
23 Ele ratinda famile, et mete å monde on valet; ele breya: «Po fini, l' bon Diè m' a fwait m' recrester!»
24 Ele li loma Djôzef tot djhant: «Pôreut vali ki l' Signeur mi tchedje co d' èn ôte valet!»
25 D' abôrd ki l' Rachel s' out acoûtchî di Djôzef, li Djåcob arinna l' Laban: «Leyîz m' eraler a m' måjhon», djha-t i, «e m' payis.»
26 «Dinez m' mes efants eyet mes femes, les cenes ki dji vs a siervou por zeles, et dj' end irè. Vos savoz bén cmint çki dj' a greté por vos!»
27 Laban lyi responda: «Dji vs è preye, riwaitîz m' come on camaråde. Dimorez avou mi. Dj' a veyou clair: c' est p' l' amoû d' vos ki l' Signeur m' a beni.
28 Decidez vos-minme di vosse påye», derit t i, «et dji vs påyrè sins rnicter.»
29 «Vos savoz bén», responda-t i l' Djåcob, «come dji vs a siervou, et cmint çki vosse bisteu poite dispoy ki dj' î vize.
30 Vos n' avîz nén grand tchoi a pont, divant k' dj' arive; dispoy ki dji m' end ocupe, vos ritchesses ont crexhou jamwais parey, et l' Signeur vos a rbeni; mins asteure, cwand çki dj' åreu l' tins d' ovrer por mi, po m' måjhon?»
31 «Cwè çki vos voloz k' dji vs dene?» dimanda-t i l' Laban. «Vos n' avoz nén dandjî di m' diner åk», responda-t i l' Djåcob. «Mins si vs m' acoirdez çou k' dji va dire, dji vou bén continouwer a fé paxhe vos biesses et a î waitî.
32 Enute, dji va passer dins tot vosse bisteu; dins les bedêyes, dji pudrè les antineas cafloris ou taetchous, les noers; dins les gades, dji pudrè les cafloreyes et les taetchowes; ci serè m' påye.
33 Dimwin, cwand vos vénroz waitî a m' påye, si vos voeyoz ene gade ki n' est nén cafloreye ou taetchowe, ou èn antinea ki n' est nén noer, bè, vos såroz k' dji n' a nén stî ognesse; ça serè come dj' åreu hapé.»
34 «Alabouneure!» dijha-t i l' Laban, «nos frans come vos avoz dit!»
35 Li minme djoû, Laban ala oister foû di s' tropea les boks a royes, et les cadjolés, et totes les gades k' estént taetchowes et cafloreyes, et co tos les noers antineas, et i les rmeta a ses valets.
36 Adon, i peta å diâle lon erî do Djåcob, troes djoûs lon! Et l' Djåcob, dismetant, continouwéve a fé paxhe li rmanant d' ses tropeas.
37 Adon, il ala côper des frissès coxhetes di plope, d' amandî et d' plaene. Il fjha des blankès royes divins, tot les schoirçant.
38 I planta les caroylêyès baguete pa dvant les biesses, dins les batchs des abruveus k' les biesses s' î rapoûlént po boere; ele tchôdiént a fwait k' ele boevént.
39 Les biesses s' acoplént dvant les baguetes, eyet mete å monde des djonnes caroylés, cafloris ou taetchtés.
40 Les bedêyes et les gades k' i tneut por lu, li Djåcob elzès meteut a pårt des biesses då Laban k' estént taetchowes ou noeres. Et c' est insi k' po fini, il aveut des tropeas da sinne, tofer a pårt des cis då Laban.
41 Tchaeke feye ki des vigreusès biesses do tropea da Laban s' acoplént, li Djåcob elzî meteut des baguetes divant leus ouys, dins les batchs, por zeles basner pa dvant.
42 I n' les meteut nén cwand c' esteut do nintieus bisteu. Les nintieusès biesses estént pol Laban; les vigreuses pol Djåcob.
43 Ritche, èn ome, ene sacwè d' teribe! Des tropeas a make! Des meskenes eyet des vårlets! Des chamos! Des bådets!