1 Li Djåcob, apurdant k' i gn aveut des grins a vinde e l' Edjipe, arinna ses valets: «Douvént çki vos dmorez la come des båyåds?
2 Dj' a oyou dire k' i gn a do grin a vinde, e l' Edjipe. Dischindoz vaila, alez atchter do grin, por nos dmorer e vike, por nos n' nén mori.»
3 Ça fwait k' dijh des frés da Djôzef dischindît atchter do frumint e l' Edjipe.
4 Tant k' a Biniamin, li pus djonne des frés da Djôzef, Djåcob ni l' evoya nén avou ls ôtes: «I n' fåreut nén», pinséve-t i dvins ouve, «k' i lyi arivreut måleur.»
5 Ça fwait k' vola les fis da Izrayel evoye po-z atchter do grin, avou tot plin des ôtès djins d' ayeur, ca, e payis d' Canaan eto, c' esteut l' famene.
6 Li Djôzef minéve li payis; c' est lu ki vindeut les grins a tot l' peupe do payis. Et vola les frés da Djôzef k' arivèt, et s' mete a djnos dvant lu, avou leu vizaedje al tere.
7 Do côp k' i voet ses frés, li Djôzef les rmet...mins i fwait shonnance di rén et i ls arinne sins les bambyî. «Did wice vinoz?» elzî dmande-t i. «Do payis d' Canaan», respondèt i, «po-z atcher a magnî.»
8 Li Djôzef aveut ricnoxhou ses frés, mins zels ni l' avént nén rmetou.
9 Djôzef si sovneut des sondjes k' il aveut-st avu sor zels. «Vos estoz tos espions!», dit-st i. «C' est po saveur pa wice k' i nos fåt ataker k' vos avoz vnou!»
10 «Neni, nosse mwaisse!» end alént i. «Vos sierviteurs sont la po-z atchter a magnî.
11 Nos estans tertos les efants del minme djin, nos n' mintixhans nén, vos sierviteurs n' sont nén des espions.»
12 «Neni», k' i nd aléve li Djôzef, «vos estoz vnous po vey do ké costé k' i nos fåt ataker!»
13 Et i respondèt: «Vos sierviteurs estént doze frés, tertos les efants del minme djin, e payis d' Canaan: li pus djonne a dmoré avou nosse pa, et gn aveut co èn ôte, mins il est moirt.»
14 «C' est come dji vs a dit: vos estoz des espions!
15 Vola cmint çki dji sårè bén cwè: ossu vraiy ki nosse Farawon est vicant, vos nd iroz nén did ci a pus k' vosse pus djonne fré n' vinxhe eto!
16 K' onk di vozôtes ervåye cweri vosse fré, sol tins k' les ôtes dimorèt chal prijhnîs! Insi, on diskimelrè bén tot çou k' vos avoz dit, on vierè bén si vs avoz dit des vraiyes ou des boudes. Et s' i va insi, ossu vraiy ki nosse Farawon est vicant, c' est k' vos estoz des espions!»
17 Et il ont stî tapés tertos el gayole troes djoûs å long.
18 Li troezinme djoû, Djôzef elzî dit: «La çou k' vos alez fé po-z esse schapé, ca dji rcrind l' bon Diè:
19 si vos djhoz l' vraiy, k' onk di vozôtes dimeure egayolé chal. Les ôtes end iront avou l' grin k' il ont dandjî po leus familes.
20 Vos nos ramoennroz vosse pus djonne fré: insi, nos sårans k' vos avoz dit l' veur, et vos n' mourroz nén.» Et i fjhît come il aveut stî convnou.
21 I s' dijhént inte di zels: «Po dire li vraiy, nos rpåyans asteure çou k' nos avans fwait a nosse fré. Nos avans veyou come si åme esteut disbåtcheye cwand c' est k' i nos dmandéve di s' fé må d' lu et nos n' avans nén schoûté. Cisse disbåtche la, vola k' ele nos rvént, asteure.»
22 «Dji vs l' aveu bén dit,» dit-st i l' Ruben, «di n' pont fé d' må a l' efant. Mins vos n' m' avoz nén schoûté, et asteure, on nos dmande des comptes po s' sonk.»
23 I n' savént nén ki l' Djôzef les compurdeut ca, inte lu et zels, i gn aveut l' interprète.
24 Tot-z oyant çoula, i s' meta erî d' zels po braire. Adon, i rivna dlé zels po lzî cåzer. I purda l' Simeyon et l' loyî pa dvant zels tertos.
25 Djôzef ôrdona k' on rimplixhaxhe leus cofes di frumint, k' on metaxhe des cwårs dins leus saetchs et co lzî dner a magnî pol voye. Tot a fwait fout fwait come Djôzef aveut dit.
26 I tcherdjît l' grin so leus bådets, et håye evoye!
27 Mins, on côp arivé å campmint pol nute, cwand onk di zels drova s' saetch a frumint po dner del foûrêye a s' bådet, i voeya les cwårs å dzeu do saetch.
28 «On m' a rindou mes cwårs» dit-st i a ses frés. «I sont dins m' saetch a frumint!» Adon, leu cour potche e leu pwetrene, i s' ravizèt onk l' ôte, tot triyanant et tot djhant: «K' est çki l' bon Diè nos a fwait?»
29 Rivnous dlé leu pa Djåcob e payis d' Canaan, i lyi racontèt tot çou ki s' a passé.
30 «L' ome k' est signeur do payis», dijhèt i, «nos a djåzé deur et nos prinde po des espions do payis.
31 Nos lyi avans dit: ``Nos djhans l' veur, nos n' estans nén des espions.
32 Nos esténs doze frés, tertos valets do minme pere; gn a onk di nozôtes k' est evoye eyet l' pus djonne a dmoré avou nosse pa e payis d' Canaan.''
33 Mins çt ome la, k' est signeur do payis, nos a respondou insi: ``La cmint çki dji va saveur si vos djhoz l' vraiy: leyîz dlé mi onk di vos frés, purdoz l' grin k' vos familes ont mezåhe et eralez;
34 raminez m' vosse pus djonne fré, et dji sårè k' vos n' estoz nén des espions mins k' vos djhoz l' vraiy. Adon, dji vs rindrè vosse fré et vos pôroz bén berôler dvins l' payis.''
35 Et come, come i vudént leu saetchs, vola k' il avént tertos leu boûsse bôguieye di cwårs. Et voeyant leus boûsses plinnes di cwårs, il avît pawe, zels et leu pa.
36 Ça fwait ki l' Djåcob elzî derit: «Vos m' purdoz tos mes efants: li Djôzef est evoye, li Simeyon est evoye, et asteure, vos voloz prinde li Biniamin. C' est sor mi k' tot rtchait, po fini!»
37 Mins Rubèn derit a s' pa: «Si dji n' vos l' ramoenne nén, vos pôroz bén touwer mes deus valets! Dinez mel, et dji vs el ramoennrè!»
38 «Mi ptit n' irè nén avou vozôtes», a-t i rclapé l' pa. «Si fré est moirt, et i dmeure tot seu. S' i lyi arivreut måy måleur dins l' voyaedje ki vos vloz fé, vos frîz dischinde mes blancs tchveas el fosse, télmint k' dji sereu disloujhî.»