1 Mins l' famene pezéve dissu l' payis.
2 Et on côp k' tot l' grin rapoirté d' Edjipe fout magnî, leu pa lzî djha: «Eraloz vaila po-z atchter ene miete a magnî.»
3 Djuda responda: «Oyi, mins l' ome vaila nos a bén adverti: ``Vos n' vos prezintroz nén dvant mi a pus k' vosse pitit fré seye avou vos.''
4 Si vos vloz bén leyî nd aler nosse fré avou nozôtes, 'l est bon, nos dischindrans låvå po-z atchter a magnî.
5 Mins si vos nel leyîz nén nd aler, nos n' irans nén: ``Vos n' vos prezintroz nén dvant mi a pus k' vosse ptiti fré seye avou vos'', a-t i dit l' ome».
6 «Mins douvént», dit-st i l' Izrayel, «est çki vos m' avoz djowé ene sifwaite keure, d' aler raconter a mn ome ki vos avîz co on fré!»
7 «L' ome», k' i respondît, «nos a dmandé cwè et k' est ç' so nosse famile: ``Est çki vosse pa vike co? Est çki vos avoz des ôtes frés?'' Et nos lyi avans splikî tot a fwait come i voleut. Kî çk' åreut bén sondjî k' i ns aléve dire: ``Aminez vosse fré!''?»
8 Adon, li Djuda derit a Izrayel, si pa: «Pa, leyîz nd aler l' gamén avou mi. Alez, evoye tertos, si nos volans dmorer e vike, si nos n' volans nén mori, nozôtes, vos, et tos les cis ki vikèt avou nozôtes.
9 Dji serè warant por lu, dji vs rindrè des contes: si jamais dji nel ramoenne nén, si jamais vos nel rivierîz nén, c' est mi ki poitrè l' dossêye po tote mi vicåreye.
10 Nos n' åréns nén tant tårdjî, nos seréns ddja rivnous pol deuzinme côp!»
11 Adon Izrayel, leu pa, responda: «S' i fåt, vos froz insi: dins vos bagaedjes, purdoz les pus beas fruts d' nosse payis po ls apoirter come bistoke po l' ome vaila: et co ene miete do bôme, ene miete del låme, des spéçreyes, del mere, et co des noejhes et des amandes.
12 Raminez les cwårs ki vos avoz trové tot rivnant, et apoirtez è co ene rawete, mwints côps k' on s' åreut brouyî.
13 Purdoz vosse fré et alez è. Eralez dlé l' ome vaila.
14 Ki l' bon Diè ki pout tot fwaixhe ki çt ome la vos rwaite d' on boun ouy, por lu vos leyî raminer voste ôte fré et l' Biniamin avou. Por mi, s' i fåt k' dji piede mes efants, è bén, ki djelzès piede, d' abôrd!»
15 Ça fwait k' nos djins purdît les bistokes, li dobe di cwårs ki çou k' il avént po rivni et l' Biniamin. Et vo les la evoye so l' Edjipe, po s' prezinter amon Djôzef.
16 Cwand Djôzef voet k' i sont rivnous avou Biniamin, i dit å mwaisse vårlet «Minez ces djins la e nosse måjhon. Makez ene biesse et aprustez l', ca ces djins la mindjront avou mi a doze eures.»
17 L' ome fijha come si mwaisse aveut cmandé et i mina nos djins al måjhon da Djôzef.
18 Zels, il avént sogne k' on les minéve al måjhon da Djôzef. «C' est les cwårs les cåzes», end alént i, «c' est les cwårs ki s' ont rtrové l' prumî côp dins nos saetchs a frumint. C' est ça k' on nos emoenne. On va tchair so nosse dos! Nos gorler! Nos prinde come siclåves, nos et nos bådets!»
19 A l' intrêye del måjhon, i s' aprepît do mwaisse vårlet:
20 «Pardinez nos, Signeur, ont i dit. Nos avans vnou chal li prumire feye po-z atchter a mindjî.
21 Et cwand nos avans fé håwe po passer l' nute et k' nos avans drovou nos saetchs a frumint, vola k' i gn aveut des cwårs å dzeu d' tos les saetchs. Mins vo l' la: nos vs l' avans raminé, tot bén conté.
22 Et nos avans aminé des cwårs eto po-z atchter a magnî, mins nos n' savans nén kî çk' a stî herer ces cwårs la dins nos saetchs.»
23 «Vos ploz bén esse trankiles», k' i responda l' vårlet. «N' åyoz nole sogne! C' est vosse bon Diè, li bon Diè da vosse pa, ki vs a metou on trezôr dins vosse saetch a frumint. Dji sai bén k' vos cwårs estént bén a plaece.» Adon, vo l' la k' il amine li Simeyon.
24 Li vårlet fwait moussî nos djins el måjhon da Djôzef. I lzî apoite di l' aiwe, por zels laver leus pîs et i fwait dner del foûrêye åzès bådets.
25 Il arindjèt les bistokes, tot rawårdant après l' Djôzef, ki dveut vni a doze eures, ca on lzî aveut fwait dire k' il alént dinner drola.
26 Cwand Djôzef rarive e s' måjhon, i lyi ofrixhèt les bistokes k' il avént avou zels, i s' metèt a djnos et s' baxhî djusk' al tere.
27 Mins l' Djôzef elzî dit bondjoû et, tot amishtåve: «Et vosse vî pa k' vos m' avoz djåzé,» dit-st i, «kimint s' poite-t i, don lu? Est çk' i vike co?»
28 «Nosse pa, vosse sierviteur,» k' i respondèt, «vike co et i s' poite bén.» Et i s' radjnolèt et s' coûtchî djusk' al tere.
29 Et vola ki, levant ses ouys, li Djôzef avize si fré, Biniamin, li valet da s' mame: «C' est lu,» dmande-t i, «li raculot k' vos m' avoz cåzé? Ki l' gråce då bon Diè seye sor vos, m' fi», dit-st i a Biniamin.
30 Adon, li Djôzef moussa foû al vole, ca il esteut tot mouwé djusk' å nawea d' aveur riveyou s' fré, et les låmes aspitént a ses ouys. I moussa dins s' tchambe et, drola, i tchoûla.
31 Adon, i s' lava s' vizaedje divant d' rivni dlé ls ôtes, tot sayant di s' ritni. «Siervoz l' eurêye!» k' i cmanda.
32 I fout siervou d' on costé, et zels d' èn ôte costé, et les Djuspyins ki mougnént e s' måjhon co d' èn ôte costé, ca les Djuspyins n' savèt magnî ene crosse avou des Êbreus: i n' les sopoirtèt nén.
33 Il estént pa dvant lu, tchaeke sorlon s' rang, do pus vî å pus djonne, et nos djins s' louként tot cacames.
34 Et lu lzî fjheut apoirter les pus crås bokets, foû di s' prôpe plat, et l' Biniamin end aveut co cénk côp d' pus ki ls ôtes. Avou lu, il boevît djusk' a tant k' i nd avént ene crole.