1 Par après, gn a ene sakî derit å Djôzef: «Gn a vosse pa k' est fayé.» I purda avou lu ses deus fis, Menassay et Efrayim.
2 On derit a Djåcob: «Vola vosse fi Djôzef k' arive.» Do côp, l' Izrayel fijha èn efoirt po s' ashire e s' lét.
3 Djåcob derit a Djôzef: «Li Signeur s' a fwait vey a mes ouys a Louz, sol tere di Canaan, et i m' a beni.»
4 «Vo m' ci», m' a-t i dit. «Dji vs frè aveur tot plin des efants, por vos divni ene amonçlêye di peupes. Et ç' payis ci, djel dôrè po tos les djoûs a vos efants après vos.»
5 Asteure, vos deus fis, ki vs avoz-st avu e l' Edjipe divant ki dj' î vinxhe, i sont da mi. L' Efrayim et l' Menassay sont da minne tot come li Rouben et l' Simon sont da minne.
6 Mins les efants ki vs avoz-st avu après zels, c' est da vosse. Et c' est å no d' leus frés ki seront abannés po leu-z eritance.
7 Mi, dji rivneu del sitåreye d' Aram, et Rachel a morou so ene voye do payis d' Canaan, co lon erî di l' intrêye d' Efrata. C' est la ki dji l' a essevli, sol voye d' Efrata, a Betleyem.
8 Adon, avizant les efants da Djôzef, Izrayel breya: «C' est kî, ces la, don?»
9 Djôzef responda: «C' est les efants ki l' Signeur m' a dné vaici.» «Aminez les adlé mi, ki djelzès benixhe.»
10 Les ouys da Izrayel estént tot pezants del viyesse. Il î veyeut må Cwand l' Djôzef amina ses efants, Izrayel les rabressa et les rabressa;
11 adon, i derit å Djôzef: «Mi ki pinséve ni måy rivey ti vizaedje, et vola ki l' Signeur mi fwait minme vey tes efants!»
12 Djôzef saetcha ses efants djus do schô da s' pa. Adon, i s' adjnola et mete si vizaedje djusk' al tere.
13 Djôzef purda ses deus fis, Efrayim a s' droete -donk al gôtche mwin da Izrayel- et Menassay al hintche -donk al droete mwin da Izrayel. I les fjha aprepî.
14 Izrayel stinda s' droete mwin sol tiesse da Efrayim, li pus djonne des deus, et s' gôtche mwin sol tiesse da Menassay. Il aveut må croejhlé ses mwins, veyanmint ki l' Menassay esteut l' pus vî.
15 I benixha l' Djôzef tot djhant: «Li Signeur ki mes peres Abraham et Izayak ont roté avou, li Signeur k' a stu m' bierdjî dispoy ki dj' a skepyî djusk' a ådjourdu,
16 l' andje k' a ratchté tos mes mås, k' i benixhe ces deus valets la. Ki, par zels, on rdeye mi no, et co l' no da mes tåyes, Abraham et Izayak. K' il åyexhe des efants a make e mitan do payis.»
17 Adon, vola ki l' Djôzef s' abaitixh ki s' pa a s' droete mwin sol tiesse da Efrayim. Et çoula lyi displait. Il apice li mwin da s' pa foû del tiesse da Efrayim pol mete sol tiesse da Menassay.
18 «Nén insi, nosse pa: c' est ci chal li pus vî. Metoz vosse droete mwin dsu s' tiesse.»
19 Mins vola ki s' pere rifuze: «Djel sai bén, m' fi», dit-st-i. «Djel sai bén: lu eto, i dvénrè on peupe; lu eto, i serè grand. Et portant, si ptit fré grandixhrè co d' pus k' lu. Ses efants dvénront ene froxhe di nåcions.»
20 Ça fwait k' i les benixha ç' djoû la: «Par vos», s' apinse k' i djha, «Izrayel dirè ç' benixhmint ci: ki l' Signeur vos fwaixhe come Efrayim et Menassai!» Vola cmint çk' i meta Efrayim divant Menassay.
21 «Dji m' va mori», dit-st i l' Izrayel a Djôzef, «mins l' Signeur est avou vos. I vos frè eraler viè l' tere da vos tåyes.
22 Tant k' a mi, dji vs dene Sichem, ene pårt di pus k' a vos frés, ki dj' a pris des Amorites avou mi epeye et mi ark.»