1 Li bon Diè s' sovna d' Noyé, et di tot l' bisteu, et di totes les biesses k' estént avou lu dins s' batea. Do côp, i fjha passer on vint sol tere, et les aiwes atakît a baxhî.
2 Les sourds di l' abîme eyet les bates do cir si rcloyît. Li plouve, do côp, esteut ratnowe e cir.
3 Et, picote a migote, les aiwes discrexhént. Å dbout d' cint céncwante djoûs, les aiwes avént ddja baxhî.
4 Li setinme moes, li dijh setinme djoû do moes, li batea stata al fene copete do tier Ararat.
5 Les aiwes baxhént co, tantia ki li onzinme djoû do dijhinme moes, les copetes des cresses raparetént.
6 Å coron d' cwarante djoûs, Noyé tapa å lådje li bawete k' il aveut fwait.
7 I leya nd aler l' coirbå, k' evola, et nd aler, et rivni sacwants côp, djusk' a tant k' les aiwes åyexhe leyî on boket d' setch.
8 Adonpwis, li Noyé leya nd aler l' colon, po vey si les aiwes avént baxhî assez sol daegn.
9 Mins l' colon n' trova nole plaece por lu s' apîçter, ça fwait k' i rivna e batea, ca les aiwes covrént co tote li daegn. Noyé stinda s' mwin et rprinde li colon dlé lu dins l' batea.
10 I ratinda co set djoûs po leyî nd aler l' colon, eco ene feye.
11 Al nute, vo l' la k' i rvént, mins ç' côp ci, il aveut on frisse coxha d' olivî e s' betch! Do côp, li Noyé sepa k' les aiwes s' avént rsaetchî del daegn.
12 I rawårda co set djoûs dvant do rleyî nd aler l' colon. Et ç' côp la, li colon n' rivna nén.
13 L' an shijh cint et onk del vicåreye da Noyé, li prumî djoû do prumî moes, les aiwes s' avént pår rissaetchî foû del daegn. Noyé bodja l' toet di s' batea et s' voeya-t i ki li daegn n' esteut pus enaiwêye.
14 Li vint setinme djoû do deujhinme moes, li daegn esteut rsouwêye.
15 Li bon Diè atôtcha l' Noyé:
16 «Moussîz foû do batea», derit i, «vos, vosse feme, vos valets, et les femreyes da vos valets,
17 Et totes les biesses ki sont-st avou vos, di totes les sôres come oujheas, bisteu et ptitès biesses ki ridèt sol daegn. Fijhoz les rexhe foû avou vos, por zels ripeupler l' tere, frudjî, poirter des fruts.»
18 Noyé moussa foû, et avou lu ses valets, si feme et les femreyes da ses valets;
19 et co tot l' bisteu, totes les ptitès biesses, tos les oujheas et tot çou ki va sol daegn, tot l' monde sôrta foû do batea.
20 Noyé bastixha èn åté pol Signeur; i purda des biesses ki sont bounes a mindjî eyet des oujheas ki sont bons a mindjî, et i lzès fjha broûler so l' åté.
21 Li Signeur, odant l' boune venêye, si derit dvins ouve: «Dji n' måssegnrè pus måy li daegn a cåze des djins. C' est l' vraiy ki leu cour tuze a må k' i n' ont co pont d' ådje. Mins dji n' bouxhrè pus so tos les vicants come dji l' a fwait.
22 Ossu lontins ki li tere deurrè, les semaedjes et les awousses, li froedeur eyet l' tcholeur, l' esté eyet l' ivier, li djoû eyet l' nute, ni djocront måy.»