1 L' Abraham esteut vî, foirt vî, et l' Signeur l' aveut rbeni co traze côps.
2 Abraham atôcha l' pus vî d' ses sierviteurs di s' måjhon, l' ci ki s' ocupéve di tot s' tcheté: «Metoz vosse mwin dzo l' gros di m' djambe,
3 et s' djurez m' pal Signeur, li bon Diè do cir et l' bon Diè del tere, ki vos n' mareyroz nén m' fi avou ene kimere d' amon les Cananeyins, ki dji dmeure inte di zels.
4 El plaece, vos iroz dins m' payis, dins m' famile, prinde ene feme po m' valet Izayak.»
5 Mins l' sierviteur lyi responda: «Et ké novele si ç' kimere la ni m' vout nén shure e ç' payis ci? Est çki dji duvrè raminer vosse fi e payis k' vos nd avoz vnou?»
6 Abraham responda: «Djoke tu, saiss! N' î raminez nén m' fi.
7 Li Signeur, bon Diè do cir, m' a pris foû del måjhon da m' pa, foû do payis di m' famile, i m' a cåzé et m' fé ç' siermint ci: ``Dji dôrè ç' payis chal a vos efants.'' Et c' est lu k' evoyrè ene andje pa dvant vos por vos saveur prinde ene kimere po m' valet.
8 Si l' kimere ni vs vout nén shure, vos seroz cwite di çou k' vos m' avoz djuré. Mins n' raminez nén m' valet vaila.»
9 Ça fwait ki l' sierviteur meta s' mwin pa dzo l' gros del djambe da s' mwaisse Abraham et fjha l' siermint come si mwaisse aveut dit.
10 Li sierviteur purda dijh chamos da s' mwaisse et il end ala. Il aveut avou lu tot çou ki s' mwaisse aveut d' meyeu. I s' astampa et pårti après Aram-des-Deus-Aiwes, après l' veye di Naxhor.
11 I fjha adjnoler les chamos foû del veye, dilé l' pousse, al vesprêye, a l' eure ki les feumreyes rexhèt po poujhî.
12 «Signeur», dit-st i, «bon Diè da m' mwaisse Abraham, permetoz k' dji fwaixhe ouy ene boune resconte et s' mostrez k' vos voeyoz voltî Abraham, mi mwaisse.
13 Vo m' chal astampé å boird do sur, et les båsheles des djins del veye rexhèt po poujhî l' aiwe.
14 È bén, li cmere ki dj' lyi dirè: ``Clintchîz vosse djusse por mi boere on côp'', et ki respondrè: ``Boevoz, et dj' abruvrè vos chamos eto'', c' est k' c' est leye ki vs avoz tnou po l' Izayak; insi, dji sårè k' vos voeyoz voltî m' mwaisse.»
15 I n' aveut nén co tot fwait d' cåzer ki l' Rébeca -feye da Bétuwel, fi da Milca, leye-minme feme da Naxhor, li fré da Abraham- rexheut avou ene djusse so si spale.
16 Li cmere esteut mo nozêye a vey; elle esteut vierdje, nén co afroyeye d' èn ome. Elle dischinda après l' sur po rimpli s' djusse et rgriper l' voye.
17 Li sierviteur cora dvant leye: «S' i vs plait», dit-st i, «leyîz m' boere ene goirdjeye d' aiwe di vosse djusse.»
18 «Boevoz, nosse Signeur», respond-t ele, et vo l' la ki clintche si djusse a coûsse po lyi dner a boere.
19 Ene feye k' il out tot boevou, ele lyi derit: «Dji m' va aler poujhî po vos chamos eto, djusk' a tant k' il åyèxhe boevou tot leu sô.»
20 Al vole, ele vuda s' djusse e l' abuvreu et rcori cweri di l' aiwe e pousse; ele poujha po tos les chamos.
21 L' ome el riwaitive sins moti, po saveur si, oyi ou neni, li Signeur aveut fwait adiercî s' voyaedje.
22 Do côp k' les chamos avît tot boevou, l' ome purda èn anea d' ôr pezant on dmêy chekel et deus breslets d' ôr pezant dijh chekels po ses pougnets;
23 «Li feye da kî estoz?», dit-st i. «Dji vs è preye, dijhoz m' s' i gn åreut moyén do lodjî el måjhon da vosse pa.»
24 Ele responda: «Mi? Dji so l' feye da Bétuwel, li fi k' Milca a dné a Naxhor.»
25 Adon: «Gn a do foure eyet do foûraedje a make e nosse måjhon», dit-st ele, «et minme del plaece por vos lodjî.»
26 L' ome si meta è djnos et s' asglignî dvant l' Signeur
27 tot nd alant: «Ki l' Signeur seye beni, li bon Diè da m' mwaisse Abraham, k' a tofer veyou voltî m' mwaisse, sins manke, sol tins k' dji voyaedjive, miné på Signeur al måjhon des frés da m' mwaisse.»
28 Li cmere cora dire al måjhon da s' mame çou k' i gn aveut d' arivé.
29 Rébeca aveut on fré lomé Laban. Ci ci aboula dlé l' ome, å dfoû, do costé do sur.
30 Si rade k' i voeya l' anea et les breslets ås brès da s' sour, et ôre li Rébeca lyi rapoirter çou k' l' ome lyi aveut conté, il end ala dlé l' ome, k' aveut dmoré avou ses chamos dlé l' sur.
31 «Vinoz», dit-st i, «vos k' est rbeni do Signeur! Douvént dmorrîz vs a l' ouxh cwand dj' a del plaece ostant k' on vout e m' måjhon.»
32 L' ome moussa foû del måjhon; les chamos fourît distcherdjîs. On lzî dna do foure et do foûraedje et, por lu et ses cpagnons, di l' aiwe por zels laver leus pîs.
33 On lyi vla dner a magnî, mins i breya: «Dji n' magnrè nén ossi lontins k' dji n' årè nén dit çou k' dj' a a dire!» «Bè, djåzez d' abôrd!», k' on lyi responda.
34 «Dji so l' sierviteur da Abraham», dit-st i.
35 «Li Signeur a rbeni m' mwaisse timpesse; vo l' la divnou on grand Monsieu. I lyi a dné des biesses, des grosses et des ptites, di l' årdjint, di l' ôr, des vårlets et des meskenes, des chamos et co des bådets.
36 Sara, li feme da m' mwaisse, lyi a dné on valet, po fini, k' elle esteut ddja viye. Mi mwaisse lyi a leyî tos ses béns
37 I m' a fwait fé ç' siermint ci: ``Vos n' mareyroz nén m' valet a ene feye des Cananeyins ki dji vike dins leu payis.
38 Djurez m' d' aler trover m' famile, li måjhon da m' pa, et prinde ene kimere po m' valet vaila.''
39 A ç' moumint la, dj' a dit a m' mwaisse: ``Metans ki l' kimere ni m' shuve nén?''
40 I m' a respondou: ``Li Signeur, ki dj' a roté avou lu, evoyrè-st ene andje por vos et vos frè adiercî vosse voyaedje: vos pudroz po m' fi ene kimere di m' famile et del måjhon da m' pa.
41 Vos n' seroz cwite di çou k' vos avoz djuré ki si vos alez amon mes djins. Et s' on n' vos l' dene nén, vos seroz cwite eto.''
42 Ådjourdu, dj' a-st arivé dlé l' sourdant et dj' a dit: ``Signeur, bon Diè da Abraham, mi mwaisse, si vos voloz po d' bon fé adiercî m' voyaedje,
43 Vo m' chal dilé on sur: è bén! Li prumire kimere ki rexhrè po poujhî di l' aiwe, et ki dj' lyi dirè: Dinez m' a boere on côp d' aiwe di vosse djusse,
44 S' ele mi respond: Boevoz vos-minme, et adon dji poujhrè po vos chamos eto, cisse lale serè l' feme ki l' Signeur a tnou pol valet da m' mwaisse.''
45 Dji n' aveu nén co tot djåzé dvins ouve, ki l' Rébeca rexheut avou ene djusse so si spale. Elle a dischindou djusk' å sur po poujhî. Dji lyi a dit: ``Dji vs è preye, leyîz m' boere on côp!''
46 Abeye, elle a abaxhî s' djusse: ``Boevoz'', dit-st ele, ``et adon dj' abruvrè vos chamos eto.'' Dj' a boevou et elle a abruvé mes chamos.
47 Dji lyi a dmandé: ``Da kî estoz l' feye?'' Elle a respondou: ``Dji so l' feye da Bétuwel, li fi k' Milca a dné a Naxhor.'' A ç' moumint la, dj' a metou l' anea après ses narenes et les breslets a ses pougnets.
48 Dji m' a metou e djnos, dji m' a-st asglignî dvant l' Signeur; dj' a beni l' Signeur, li bon Diè da Abraham mi mwaisse, k' aveut miné m' voyaedje sins manke por mi prinde li neveuse da m' mwaisse po s' valet.
49 Et asteure, si vos voloz mostrer k' vos voeyoz voltî m' mwaisse et k' vos avoz fiyate a lu, dijhoz mel. Ôtrumint, fijhoz mel saveur, et dj' end irè, seye-t i a droete, seye-t i al hintche.»
50 Adon, c' est l' Laban k' a ataka-st a djåzer. Lu et Bétuwel breyént: «C' est do Signeur ki tote li paskêye nos vént! Nos n' avans rén a î dire, ni an bén ni an må.
51 Vo l' la, l' Rébeca: purdoz l' et alez è! K' ele seye li feme då fi da vosse mwaisse, come li Signeur a dit.»
52 Cwand l' sierviteur oya cåzer insi, i s' asgligna et mete si tiesse al tere pa dvant l' Signeur.
53 Li sierviteur sôrta des cayets d' årdjint, des cayets d' ôr, des mousseures k' i dna al Rébeca, eyet co des ritches prezint po s' fré et s' mame.
54 I mindjît et i boevît, lu et ses cpagnons. Adon, il alît e chlop. L' å matén, ene feye levés, i derit: «Leyîz m' eraler dlé m' mwaisse.»
55 Li fré et l' mame del kimere dijhît: «K' ele dimeure co ene rawete avou nozôtes, don. Metans ene dijhinne di djoûs; adon, elle end irè.»
56 «Ni m' astårdjîz nén!», dit-st i l' sierviteur. «Li Signeur a fwait adiercî m' voyaedje; leyîz m' eraler dlé m' mwaisse.»
57 «Aschoû», respondèt i, «Fijhans todi vni l' båshele, et nos lyi dmandrans s' shonnance.»
58 Ça fwait k' i houkît l' Rébeca: «Vloz nd aler avou çt ome la?» «Oyi», k' ele derit.
59 Ça fwait k' i leyît nd aler leu sour Rébeca avou l' feme ki lyi aveut dné l' tete, li sierviteur da l' Abraham et ses djins.
60 A ç' moumint la, i l' benixhît tot djhant: «Vos, nosse sour, divnoz des meyes et des masse di meyes. Et pôreut vali k' vos efants s' rindexhe mwaisses di leus innmis!»
61 Rébeca s' astampa avou ses meskenes. Ele gripît so les chamos po shure l' ome. C' est insi ki l' sierviteur purda l' Rébeca po nd aler avou leye.
62 So l' anuti, l' Izayak rivneut å pousse di Lahay-Roy: i dmoréve di ces trevints la e payis do Néguev.
63 Et il aveut moussî foû po s' porminer ene gote al breune, tot fén mierseu. I tape on côp d' ouy, et vola k' il avize des chamos k' adramtèt.
64 Li Rébeca louke, et vola k' ele voet l' Izayak et k' ele zoubele djus di s' chamo.
65 «K' est ç', cit ome la», dimande-t ele å sierviteur, «k' arive a nosse resconte å mitan del campagne?» «C' est nosse mwaisse!», respond-t i. Adon, leye prind s' vwele po s' covri.
66 Et l' sierviteur conte a Izayak tot çou k' il aveut fwait.
67 La dsu, l' Izayak amoenne li cmere dizo l' toetea da s' mame, Sara. I l' purda po feme et i l' voeya voltî. C' est insi k' i fout rabeli après l' moirt da s' man.