1 Li Djåcob end ala sol payis des fis da Kédem.
2 È rwaitant åtoû d' lu, il aviza on pousse å fén mitan del campagne. I gn aveut la troes hiedes di bedots; les biesses estént coûtcheyes dé l' pousse, ca les hiedes avént vnou po s' abuvrer. I gn aveut ene grande pire po clôre li gueuye do pousse.
3 On côp k' les hiedes avént raploû, on rôléve li pire a costé del gueuye do pousse, on fjheut boere li bisteu, et adon, on rmeteut l' pire a plaece, dissu l' gueuye do pousse.
4 Li Djåcob atôcha les hierdîs: «D' eyu estoz, mes djins?», dit-st i. «Nos estans d' après Xharan», respondèt i.
5 «Kinoxhoz bén l' Laban», dit-st i, «li fi da Naxhor?"» «Oyi, ça, k' nos l' kinoxhans bén!», respondèt i. «Est çk' i va bén?» dit-st i «Ça lyi va», respondèt i. «Tinoz, vola s' feye Rachel k' arive avou les bedots.»
7 Li Djåcob les atôtche co on côp: «Wai! I fwait co bén clair; i n' est nén co tins do rashonner les biesses. Fijhoz boere les bedots et ls aler fé paxhe.»
8 «Nos n' polans nén», respondèt i, «tant k' les hiedes ni sont nén rashonnêyes tertotes; adon, on rôle li pire a costé del gueuye do pousse po-z abruver les bedots.»
9 I n' avént nén tot dvizé ki l' Rachel arivéve avou les bedots da s' pa, ca elle esteut hiedresse.
10 Sol côp ki l' Djåcob avize l' Rachel et les bedots da Laban, li fré da s' mame, i s' avance po fé rôler l' pire a costé del gueuye do pousse et fé boere les bedots då Laban, li fré da s' mame.
11 Djåcob rabresse li Rachel, pu i criye et i brait.
12 Djåcob conta a Rachel k' il esteut parint avou s' pa, et l' fi da Rébeca. Leye, ele sipita evoye po conter tot ça a s' pa.
13 Do côp ki l' Laban etind djåzer di Djåcob, li fi da s' sour, i court evoye pol rescontrer. I l' abresse, i l' rabresse, et adon i l' emoenne e s' måjhon; li Djåcob lyi conte cwè et come.
14 Adon, li Laban lyi dit: «Pol pus seur, vos estoz mes oxheas eyet m' tchår», et Djåcob dimeure on moes å long avou lu.
15 Adon, li Laban atôtche Djåcob: «Ci n' est nén paski vos estoz m' fré k' vos m' divoz siervi po rén. Dijhoz m' çou k' vos voloz come påymint.»
16 Laban aveut deus båsheles: li pus viye si loméve Leya, et l' pus djonne Rachel.
17 Leya aveut des ouys tinrûle et Rachel esteut bele a vey.
18 Djåcob veyeut voltî l' Rachel: «Dji vs sievrè set ans å long», dit-st i, «por mi marier l' Rachel, vosse båshele.»
19 «Por mi», dit-st i l' Laban, «dj' inme ostant vos k' èn ôte: dimorez avou mi.»
20 Ça fwait ki l' Djåcob fijha do vårlet set anêyes å long po Rachel. Mins il out l' idêye ki ci n' esteut k' sacwants djoûs, télmint k' i li veyeut voltî.
21 Adon, li Djåcob derit: «Dinez m' mi feme, asteure. Dj' a fwait m' tins et dji vôreu bén nd aler avou leye.»
22 Ça fwait ki ki l' Laban preye totes les djins do payis po fé ene rinchinchote.
23 Mins a solea djus, c' est s' feye Leya k' Laban amine å Djåcob por lu coûtchî avou leyd.
24 Laban dna s' meskene Zilpa a s' feye, por leye divni l' siervante da s' feye Leya.
25 Et å matin, kén ewaermint cwand l' Djåcob si rind conte ki c' est l' Leya! «K' ass la fwait?» dit-st i Djåcob a Laban. «Est çki ça n' est nén po Rachel ki dji t' a siervou? Douvént m' ass gorlé?»
26 Et l' Laban lyi respond: «Amon nozôtes, ci n' est nén l' acostumance do dner l' pus djonne båshele divant l' pus viye.»
27 Passez l' samwinne do mariaedje avou cisse chal, et l' ôte, dji vs dôrè eto si vs siervoz e m' måjhon co set ans å long.»
28 Et Djåcob ploya. Il passa l' samwinne do mariaedje avou l' Leya, et, adon, li Laban lyi dna s' fèye Rachel por lu l' marier.
29 Laban dna s' meskene Bila a s' feye Rachel.
30 Adon, li Djåcob coûtcha avou Rachel eto, k' i veyeut bråmint pus voltî k' Leya. Et co setès anêyes å long, i sierva amon Laban.
31 Cwand l' Signeur voeya ki l' Leya n' esteut nén veyowe voltî, i l' tcherdja d' efants, sol tins ki l' Rachel n' è saveut pont awè.
32 Ça fwait ki l' Leya ratinda famile et mete å monde on valet k' ele loma Rubèn, ca, s' apinse leye: «Li Signeur m' a rwaitî et il a veyou k' dj' esteu rabaxheye. Asteure mi ome mi vierè voltî.»
33 Eco on côp, ele ratinda famile; ele s' acoûtcha d' on valet et ele criya: «Oyi, ça: li Signeur a bén sintou k' dji n' esteu nén veyowe voltî, et i m' a co dné ci chal», et ele li loma Simeyon.
34 Eco on côp, ele ratinda. Ele meta å monde on valet et dire: «Ci côp ci, mi ome mi vierè voltî asteure, puski dji lyi a dné troes valets.» C' est ça k' ele li loma Lévi.
35 Eco on côp, ele ratinda, mete å monde on valet et braire: «Ci côp ci, dji louwrè l' Signeur!» C' est ça k' ele li loma Djuda. Adon, ele si djoca d' aveur des efants.